Er wordt 1 tegen 1 gespeeld zonder strokes (in tegenstelling met stableford) volgens de regels van Matchplay. Je moet dus hole per hole spelen. Wie de minste slagen heeft wint de hole en krijgt een punt. Bij gelijke slagen is het square.

Hieronder zie je dat Gobbers Luc tegen Tavernier Pierre speelde en dat Pierre won met 8 holes up en nog 7 holes te gaan. Als je weet dat er normaal over 18 holes gespeeld wordt en er nog 7 over blijven, was de wedstrijd afgelopen op hole 11 in plaats van hole 18.

Ik had toen inderdaad goed gespeeld maar dat was vooral te danken aan mijn voorbereiding. Ik had vooraf 2 keer de 18 holes geoefend en wist met welke ijzers, woods of driver ik welke hole diende te spelen. Dat was toen in Bercuit. Daar moet je ook rekening houden met heuvel af of heuvel op swingen. Ook voor de doglegs moet je goed inschatten hoe ver en met welk ijzer je moet swingen bij de afslag. Er is daar ook een par 3 die diep naar beneden gaat. Daar moet je zeker de juist club kiezen.

Ik mocht met de camper op de parking overnachten en oefende de avond voordien nog het chippen en putten op de snelle greens. Dat snelheidsgevoel zat de volgende wedstrijddag in mijn armen en ik putte of chipte alles binnen de halve meter van de hole.

Besluit: Speel een oefenronde en neem als captain geen toeristspelers mee die niet of onvoldoende geoefend hebben of geen oefenronde speelden. Terreinkennis en kennis van de snelheid van de greens is een must en geeft je een voorsprong.